Japonya’da 1995 yılında yaşanan büyük depremler sonrasında yükse bütçeler ile raylı sistem teknolojisi geliştirildi. Raylı sistem kapsamında binaların alçak, orta yükseklikte veya yüksek olmalarına göre ayrı koruma sistemleri bulunuyor.

Örneğin, beş katlı bir binada duvarların güçlendirilmesi ve temelin levhalar ile korunması şartı bulunurken, orta yükseklikteki binalarda çok daha önemli gelişmeler görülüyor.

Raylı sistem ile depreme dayanıklı binalar inşa edilirken binanın yeryüzü bağlantısını kesmeye yarayan taban izolasyonu kullanılıyor. Bu sistem için binaların temel kısmında kauçuk ile imal edilmiş tamponlar kullanılırken bu tamponlar binaların deprem tehlikesi anında titremesi ve eğilmesi yerine yatay şekilde sallanmasını mümkün hale getiriyor. Temelde oluşan bu sallanmanın binanın geneline yayılması için de bina iskeleti içerisinde bulunan hidrolik teller kullanılarak binanın yıkılması önleniyor.

Raylı Sistem Üzerine Kurulan Binalar Neden Yıkılmıyor?

Bina inşa edilirken rayların üzerine kurulması deprem anında kırılmak yerine esneme payına dayanarak gidip gelmesine neden oluyor. Bina içerisinde duvarların iç kısımlarına yerleştirilen metal plaklar sarsıntı anında tüm binanın aynı anda hareket etmesini sağlıyor. Bu sayede binalar sağlı sollu veya önlü arkalı şekilde 3 metreye kadar ulaşan bir mesafede gidip gelirken, katlar arasında esneme paylarının oluşmasıyla binanın yıkılması engelleniyor. Binanın temellerinde amortisörler kullanılması, hareket sırasında binanın esneme payı ile titremesini tehlikesiz bir hale getirirken, temelde kullanılan tampon sıvılar ise sallantı sırasında şiddetin azalmasını sağlıyor.

İnşa edilen özel yurtların temelinde amortisör sistemi kullanılmaktadır.